АЛЕЙ З ЯДЛОЎЦАВЫМІ ЯГАДАМІ.
-2 бутона гваздзікі,
-1 г. лыжка зерняў белага перцу,
-1 кавалачак кораня імбіра, велічынёй з арэх,
- некалькі ядлоўцавых ягад,
-1 мушкатавая кветка,
-200 мл аліўкавага ці сланечнікавага алею.
Гваздзічку і перац змясціць у стэрыльную абсалютна сухую бутэльку. Імбір ачысціць, нарэзаць тонкімі долькамі і яшчэ раз прасушыць. Долькі імбіра змясціць у бутэльку, заліць алеем, закаркаваць і захоўваць у халодным месцы. Гародніна і бутэлька павінны быць абсалютна сухімі, інакш яны будуць брадзіць.
Беларускія\ прыказкі і прымаўкі.
• Круціцца, як скурат на агні. — Прыказваюць, калі вінны вышуквае розныя прычыны, каб аправіцца ад віны.
• Крывоя кола проста ня коціцца. — Благі чалавек папраўдзе ня жыве.
• Крыўда праўдзя вочы выкалала. — Прыказваюць, калі крыўда перамагае. Прыказка паходзе ад казкі: Жылі на сьвеце Праўда й Крыўда. Праўду ўсюды любілі, а Крыўду ненавідзелі. бо Праўда людзям заўсёды памагала, а Крыўда крыўду рабіла. Нарэшце Крыўда Праўдзе вочы павыколывала й сама запанавала на сьвеце.
• Крычыць, аж поля разьлігайіцца. — Прыказваюць, калі нехта моцна крычыць на полі.
• Крычыць, як сьвіня ў плот ушчаміўшыся. — Прыказваюць, калі нехта дзіка, нема крычыць ды ня слухае, што іншыя кажуць.
• Ксёндз-дабрадзей пасьвяньці хатку: німа парадку. — Прыказваюць, калі ў хаце звадка, а ня відаць, хто вінен - напэўна чорт.
• Куды вецір вея, туды й лозы гнуцца. — Прыказваюць таму, хто сьлепа ідзе за натоўпам.
• Куды конь з капытом, туды й рак з клюшняй. — Высьмейваюць таго, хто сьлепа наследуе іншых.
• Кумоўства ні папоўства і прыданства ні панства. — Хоць поп і кум разам дзіця хрысьцяць, але поп за хрост бярэ грошы, а кум плаце папу дый радзісе дае падаркі. На вясельлі за сталом прыданкі займаюць апошняе месца.
• Купіў-бы сяло, дык грошы гало. — Гэтак прыказвае бедны.
• Купіў за пяць пальцаў. — Гэта азначае: схапіў пяцю пальцамі, украў.
• Купіць ні купіць, а патаргаваць можна. — Прыказвае той, хто прабуе свайго шчасьця ў нейкім прадпрыемстве.
• Куры, сьвіньня вон: машыраваць пайду. — Прыказваюць, калі няпрошаны госьць запанаваў у хаце гаспадара. Прыказка паходзіць ад таго, што даўней маскалі вайскоўцы стаялі ў вёсках на пастоі.
• Лазовую літанію адпраўляць. — Прыказваюць, калі нехта бязупынку лаецца й кляне.
• Лапамі араць. — Калі нехта не даецца ўгаварыць, не згаджаецца: «Яго ўгаварваюць, а ён лапамі арэ».
• Лапці лазовыя піраносюць боты казловыя. — 1. Аб трываласьці сялянскага роду, што перажывае арыстакратаў (якія насілі казловыя боты). 2. Якія-б нятрывалы ні быў лазовы лапаць, ды ён трывалей за казловы бот.
• Ласкавая цілятка дзьве маткі сьсе. — Гэтак навучаюць дзяцей і падлеткаў, каб яны ня былі ўпартымі й брутальнымі, але ветлівымі й паслушнымі, бо толькі тады будуць іх хваліць і дапамагаць ім.