АЛЕЙ З РАЗМАРЫНАМ, МАЯРАНАМ, ЦІМ’ЯНАМ І БАБОВАЙ ТРАВОЙ
-2 зубчыка часныку,
-1 л аліўкавага алею,
-1 ст. лыжка размарына,
-1 ст. лыжка цім’яна,
-1 ст. лыжка бабовай травы,
-1 ст. лыжку маярану,
-1 г. лыжка зерняў перцу.
Часнык ачысціць, парэзаць на тоненькія кружочкі, пакласці разам з рэзкімі затаўкамі ў бутлю і заліць аліўкавым алеем. На 14 дзён паставіць у цёплае цёмнае месца, затым працадзіць скрозь сіта, разліць у бутэлькі і добра спакаваць.
ПРЫКАЗКІ І ПРЫМАЎКІ БРАСЛАЎШЧЫНЫ
Лепш у дзеўках сядзець, чым замужам марнець.
З вялікіх выбораў – лапці ды аборы.
Маладым хоць у вір, абы нам пір.
Свату першая чарка і першая палка.
За саплівым сватам не паходзіш з платам.
Адзін і ў хаце прапаў.
Хату мяці, а шуму вон не вынасі.
Мужык хай будзе, як долата.
Абы за ім была, як золата.
Дзе хазяек шэсць, там нечага есць.
Не вер жонцы ў дому, кабыле ў дарозе.
Нет тых лавак, дзе купляюць родных мамак.
У каго матка, у таго і галоўка гладка.
Свая матка б’ючы не заб’е, а чужая гладзячы загладзіць.
Як зяць за парог, дык цешча за пірог.
Па роду і куры чубатыя.
Да пяці год пястуй дзіця, як яечка, з сямі – пасі, як авечку, тады выйдзе на чалавека.
Б’юць таго, хто плача, а вучаць таго, хто слухае.
Хоць у кармане пуста, але ногі сыплюць густа.
Хто не мае сілы, таму свет нямілы.
Старой бабе і на печы ўхаба.
Разумная галава, ды дурню прышлася.
Лепей галаве пакланіцца, чымся нагам.
Хто бяжыць, той і спатыкаецца.
З адным “вась – вась”, а другога пхне ў гразь.
Хвастлівага ад багатага не распазнаеш.
Не бойся ліхога, а бойся ціхога.
Каму што, а пеўню бойка.
Хто з язычком, той з піражком.
Мысль за гарамі, смерць за плячамі.
Не ганіся за вялікім, а то і малое згубіш.
Што задужа, то не здрова.
Лёгка кінуць, але цяжка падняць.
Былі паны, ды пагублялі штаны.
Гонар і слава таму прыходзіць, хто ў працы наперадзе ходзіць.
