АЛЕЙ З ДУХМЯНАЙ ТРАВОЙ.
-2 сцябла цім’яна,
-2 сцябла шалвеі,
-2 сцябла размарына, можна з кветкамі,
-2 лісціка агурочнай травы,
-2 лаўровых ліста,
-2 зубчыка часныку,
-1 ст. лыжка зерняў перцу,
-1 л аліўкавага алею.
Цім'ян, шалвею, размарын, агурочную траву і лаўровае лісце памыць і абсушыць так, каб не было кропелек вады, інакш будуць брадзіць. Часнык ачысціць і парэзаць на кружочкі. Траву, часнык і зерне перцу пакласці ў бутлю і заліць аліўкавым алеем. Бутлю добра закаркаваць і паставіць на 14 дзён.
ПРЫКАЗКІ І ПРЫМАЎКІ БРАСЛАЎШЧЫНЫ
Летні дождж – на сена гной, а на карову лой.
Дождж не дубіна і я не гліна.
У маі дождж – на ніву рож.
Май – і пад кустом рай.
Пільнуй гаспадаркі, будуць у гаршку скваркі.
Не гані каня калом, а гані аўсом.
Рыбка ў рацэ, шчасце ў руцэ. Як пашыеш, так і зносіш.
Шавец шыіць – жонка выіць.
Музыкант іграець – жонка хлеба не маець.
Не той харош, хто прыгож, а той харош, хто для дзела гож.
Колькі розуму, столькі работы.
Як многа сабак, дык двор не аббрэханы.
Голад – найлепшы кухар.
Наладуеш добра брух, дык і жыццё ух.
Хоць які ядак, а як нет лыжкі – сядзі так.
Пытаецца вата, ці далёка хата, а шуба не.
Дзе сасна не стаіць, а ўсё свайму бору шуміць.
На чужыне паклонішся і баране.
Той добры край, дзе хлеба акрай.
Хоць галодны – абы жыццё слабодна.
І поп бы піў, каб чорт гарэлкі купіў.
Усё роўна, ці за адну нагу вісець, ці за дзве целяпацца.
З дужым не барыся, з багатым не судзіся.
Праз аднаго барана ўсё стада пагана.
Не ўгасці мяне піўцом, а ўгасці слаўцом.
Добра сытага карміць, а лысага галіць.
Прыйшоў не званы і пайшоў не сланы.
Які госць, такое і снеданне.
Хоць голы, абы вясёлы.
Якая на свінні шэрсць, такая ёй і чэсць.
Не смейся бядзе, дасць бог і табе.
Ліхам свет не перадышаш.
Ад напасці і чорт плачыць.
Ад прыбылі галава не баліць.
Як просяць, так жнуць і косяць,а як выпрасяць – то зелена, то пажата.
Каму што, а цыгану сала.