КАВАВАЯ ЭСЭНЦЫЯ-3
-пудра цукровая - 500 г
-вада - 4 л
-кава молатая - 150 г
Пакласці ў рондальчык 500 г цукровай пудры і паставіць на агонь. Бесперапынна памешваючы, каб не падгарэла, давесці толькі да светла-карычневага колеру. Затым даліць у рондальчык 2 л вады і варыць так доўга, каб атрымаўся густы сіроп. Тым часам прыгатаваць канцэнтраваную чорную каву з разліку 150 г молатай кавы на 2 л вады. Змяшаць разам каву і сіроп і глядзець, каб яны размеркаваліся раўнамерна.
Беларускія прыказкі і прымаўкі.
• Чорт сваё, а поп сваё, - аддай маю малітву. — Калі два праціўнікі ўступаюць у бясконцыя спрэчкі й кажны свайго патрабуе.
• Чорт чарта пазнаў ды на піва пазваў. — Калі двое людзей з роўна вялікімі хібамі ў натуры пасябруюць ці пажэняцца.
• Чужая болька людзям сьмех. — Людзі чужой бядзе не спачуваюць, а часта навет і цешацца зь яе
• Чужая хата горы ката. — Прыказка тых, каму цяжка жыць у чужой сям'і ці ў чужой краіне.
• Чужой ямы ніхто ні заляжа. — Прыказваюць тым, хто цешыцца з чужой сьмерці, бо на кажнага свая яма чакае.
• Чужоя бокам вылазя (праз бок). — Ёсьць перакананьне ў народзе, што хто гвалтам забірае чужое дабро, яно пойдзе яму на хваробу.
• Чужоя дабро ня грэя. — Няма карысьці з чужога багацьця. • Чужоя лычка рэміньчыкам плаціцца. — Хто пагаліцца на чужую танную рэч, той дорага за яе заплаціць.
• Чужую бяду я й пальцам разьвяду. — Прыказваюць таму, хто не спачувае чужой бядзе й не дапамагае іншаму ў няшчасьці.
• Чужы кусок дзярэ раток. — 1. Гэтак навучаюць дзяцей, каб не прагнулі чужога багацьця. 2. Прыказваюць гэтак сумленныя людзі, калі ім трэба спажываць тое, што нехта шкадуе.
• Чужымі рукамі добра жар заграбаць. — 1. Кажуць тыя, што здалі нейкую работу рабіць іншаму, а той яе сапсаваў. 2. Прыказвае той, каго пасылаюць на цяжкую або небясьпечную работу, бо небясьпечную работу кажны валадар выконвае чужымі рукамі.
• Чужым розумам век ні пражывеш. — Аб тым, хто кіруецца ў жыцьці чужымі парадамі, а не сваім розумам.
• Чужыя грахі ліча, а сваіх ні бача. — Аб тым, хто пра чужыя малыя недахопы гавора, а сваіх вялікіх не ўспамінае.
• Чуя звон, ды ня ведая дзе ён. — Прыказваюць таму, хто бярэцца сказаць нейкую навіну, але ня ведае яе сутнасьці.
• Чый грэх, таго й пакута. — Няварта абмаўляць чужыя правіны, бо ён сам адпакутвае за іх.
• Чым багаты, тым і рады. — 1. Прыказвае гаспадар, калі запрашае гасьцей сядаць за стол. 2. Гэтак прыказвае бедны, калі цешыцца зь нейкай набытай маемасьці.