ПАНІРАВАННЕ З ЦІМ’ЯНАМ
-сухары паніровачныя – 8 частак
-зеляніна кропу сухая - 1 частка
-цім’ян сухі - 1 частка
Паніраванне для рыбы і мяса. Для паніравання выкарыстоўваюць паніровачныя сухары, змяшаныя з рэзкай сухой травой, духмяным насеннем, здробненымі ў парашок. Паніраванне наносіцца непасрэдна перад смажаннем. Перад абвальваннем у сумесі выраб рэкамендуецца памачыць у які-небудзь кляр.
Беларускія прыказкі і прымаўкі.
• Сон як у руку даў. — Кажа той, каму сон спраўдзіўся.
• Сорам таму, хто ганя, сорам таму, хто хваля. — Аб такім, які можа кажнага бязь віны ганіць і без заслугі хваліць, і робе ўсё гэта для свае мэтар'яльнае карысьці.
• Спагнаў ахвоту. — Задаволіў жаданьне.
• Спадзіваўся дзед на мёд, ды й так спаць лёг. — Аб тых, што чакалі нейкае абяцанкі й яе не дачакаліся.
• Спаў, як пшаніцу прадаўшы. — Калі нехта спаў спакойным моцным сном.
• Спацеў, як мыш. — Калі людзіна ці жывёліна мокрая ад поту.
• Спляснуў рукамі. — Калі нехта апынуўся ў роспачы.
• Ссадзіў з ног. — Моцна ашукаў, прычыніў вялікую страту.
• Старасьць ні радасьць, і горб ні карысьць. — Прыказваюць старыя, калі пачынаюць слабець і горбіцца.
• Старац, старац, сяло гарыць! - Ніхай гарыць! - я ў другоя пірайду. — Аб тых, якія грамаду любяць толькі датуль, пакуль зь яе матар'яльную карысьць маюць.
• Старац старца нінавідзя, а гаспадар ніводнага. — Старац старца ненавідзе, бо яны канкурэнты. Гаспадар абодвух ня любе, бо яны хочуць жыць з працы гаспадара. Прыказваюць, калі два акупанты між сабой б'юцца, бо кажны хоча сабе падбіць адну й тую самую краіну. А народ, які жыве на гэтай зямлі, абодвух гэтых акупантаў ня любе, бо яны роўныя ягоныя ворагі.
• Старой бабца хораша й у шапца. — Даўней старыя беларускія жанчыны насілі каптуры - «шапкі». Старыя людзі хвасьлівых убораў не патрабуюць.
• Старой бабя й на печы ўхаба. — Калі нехта бяз важнай прыгоды бяду нажыве.
• Старому маніць, а багатаму красьці. — Няма каму аспрэчыць, калі стары маніць, бо ніхто ня помне таго часу, аб якім стары апавядае. Ніхто не павера, што багаты ўкраў, бо ў яго ўсяго шмат свайго
• Староя хвалі ды за плот валі. Маладоя гудзь ды набудзь. — Выказваюцца аб старым працоўным статку. Жартам гэтак выказваецца й аб старых людзях. Гудзіць - ганіць.