ПРА ДОБРАЕ ДАМАШНЯЕ ХАРЧАВАННЕ
Цяжка пераацаніць уплыў харчавання чалавека на стан яго здароўя. Для таго, каб харчаванне было збалансаваным, варта сачыць за яго разнастайнасцю. Добра харчавацца - гэта значыць рэгулярна есць гарачую і прытым разнастайную па складу і кампазіцыі ежу. Есць штодня супы, пазбягаць сухамяткі, піць гарбату, ужываць зеляніну і кісламалочныя прадукты. Больш выкарыстоўваць у харчаванні свежыя прадукты і не захоўваць іх доўга. Здаровая ежа павінна быць як мага больш разнастайнай, паўнавартаснай, якая захоўвае сапраўдны пышны густ зыходных свежых прадуктаў (а не штучны апетыт сінтэтычных біядабавак), і абавязкова прывабна сервіраванай. Менавіта такая ежа смачней і хутчэй насычае, і не выклікае жаданне з'есці лішняе. Рыхтуйце хатнія стравы самі - і толькі з першапачатковых зыходных прадуктаў. Набывайце мяса і рыбу толькі кавалкам - калі відаць, што гэта такое (а не вырабы з фаршу з абавязковай велізарнай колькасцю дадаткаў) - і рыхтуйце з іх усё, што вам у дадзены момант больш падабаецца. Пры падрыхтоўцы страў для дзіцячага харчавання не дадавайце вострыя спецыі! У дзяцей смакавыя рэцэптары настолькі адчувальныя, што спецыі ім ці не патрэбныя, ці проста непрыемныя. І, па магчымасці, у харчаванні варта замяняць цукрозу на фруктозу, глюкозу і мёд. Рэгулярнае правільнае дамашняе харчаванне спрыяе не толькі стварэнню добрага здароўя ва ўсіх чальцоў сям'і, але і стымулюе становішча душэўнага спакою, задавальненне, надзейнасць і значна палягчае і скарачае матэрыяльныя, фінансавыя выдаткі на харчаванне. Усе рэцэпты дадзены на беларускай мове. Гэта яшчэ адна з задач гэтага сайта. Беларуская мова – гэта найвялікшая духоўная каштоўнасць беларусаў, адносіцца да групы індаеўрапейскіх моў. Беларусы павінны помніць, што беларуская мова маці славянскіх моваў, найбольш блізкая да санскрыта (які прынесены ў Індыю носьбітамі днепра-данецкай археалагічнай культуры, якая утварылася на базе сожскай археалагічнай культуры, г. зн. беларускай). На беларускай мове пісалі і размаўлялі этрускі (3,5 тыс. да н.э.), гэта была дыпламатычная мова ў Еўропе ў 1 тысячагоддзі н.э-
Хлеб, соль еш і праўду рэж.
Хлеб кажа да гаспадара: Кінь стрэльбу й вуду, тады з табой буду.
Хлеб на стале, а рукі свае.
Хлеб траякі; белы, чорны й ніякі.
Хлеб трэба пакідаць к бабоваму цвэту.
Хто лусту нося, той есьці ня прося.
Хто ня ўмее араці, таму хлеба ш даці.
